Beden eğitimine yönelik tutum ve öz yeterlikte işbirlikli öğrenme modelinin etkileri
Özet Görüntüleme: 405 / PDF İndirme: 279
DOI:
https://doi.org/10.5281/zenodo.7740964Anahtar Kelimeler:
işbirlikli öğrenme, jigsaw, tutum, özyeterlik, beden eğitimiÖzet
İşbirlikli öğrenmenin beden eğitimi ve spora yönelik tutum ve özyeterliği üzerine olan etkisinin literatürde ele alınmaması ve modelin etkilerinin tam olarak aydınlatılamaması sebebiyle bu çalışma gerçekleştirilmiştir. Çalışmaya ortaokul 7. sınıfta öğrenim gören 24 erkek ve 24 kadın olmak üzere 48 öğrenci katılmıştır. Çalışma öntest-sontest kontrol gruplu deney desenine göre yürütülmüştür. Deney grubunda yer alan 24 öğrenciye işbirlikli öğrenme modelinin jigsaw tekniğine yönelik 8 hafta boyunca dersler işlenmiştir. Kontrol grubunda ise doğrudan öğretim modeli kullanılmıştır. Çalışmada beden eğitimine yönelik tutum ve özyeterliği belirleyebilmek için “Beden Eğitimine Yatkınlık Ölçeği” öğrencilere 8 haftalık eğitimden önce ve sonra uygulanmıştır. Çalışmada “Bağımsız Gruplar t testi” ve “Bağımlı Örneklem t test” ile veriler elde edilmiştir. Çalışmanın başında gruplar arasında anlamlı bir farklılık belirlenmezken eğitimler sonucunda deney grubu lehine tutum ve özyeterlik skorlarında anlamlı farklılıklar tespit edilmiştir. Çalışma bulguları sonucunda jigsaw tekniği ile öğrencilerin beden eğitimine yönelik bağlılıkları artmakta ve becerilerine yönelik inançları güçlenmektedir. Literatür açısından bir boşluğu doldurması ve işbirlikli öğrenme modelinin etkilerinin farklı açılarla aydınlatması sebebiyle çalışma önemli sonuçlar ortaya koymaktadır.
Referanslar
Akkuş, A., & Doymuş, K. (2022). Effect of subject jigsaw and reading writing presentation techniques on academic achievement of 6th grade. Journal of Turkish Science Education, 19(2), 496-510.
Aksoy, G. (2006). İşbirlikçi öğrenme yönteminin genel kimya laboratuarı dersinde akademik başarıya, laboratuar malzemesi tanıma ve kullanma becerisine etkisi, (Yüksek Lisans Tezi, Atatürk Üniversitesi, Erzurum).
Al-Hayek, S. (2010). The effects of using cooperative learning strategy in teaching basketball on physical education students’ self- concept and attitudes. Dirasat: Educational sciences, (1), 174-184.
Altınsoy, B. (2007). Takım-oyun turnuvaları tekniğinin ilköğretim dördüncü sınıf öğrencilerinin matematik dersindeki akademik başarısı, kalıcılık ve matematiğe ilişkin tutumları üzerindeki etkisi (Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi, Adana).
Altıparmak, M., & Nakipoğlu, M. (2005). Effect of cooperative learning method on the attitude and achievement in the high school biology laboratories. Journal of Turkish Educational Sciences, 3(1), 105-123.
Aronson, E., & Bridgeman, D. (1979). Jigsaw groups and the desegregated classroom: In pursuit of common goals. Personality and Social Psychology Bulletin, 5(4), 438–446. doi:10.1177/014616727900500405
Bandura, A. (1993). Perceived self-efficacy in cognitive development and functioning. Educational Psychologist, 28(2), 117-148.
Batdi, V. (2014). Determining the effect of jigsaw technique on students’ academic achievements through meta-analysis method. Ekev Akademi Dergisi, (58), 699–714.
Bilen, S. (1995). İşbirlikli öğrenmenin müzik öğretimi ve güdüsel süreçler üzerindeki etkileri (Doktora Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir).
Brush, T. (1997). The effects on student achievement and attitudes when using integrated learning system with cooperative pairs. Educational Technology Research and Development, (45), 51-64. DOI: 10.1007/ BF02299612
Buzludağ, P. (2010). 6. Sınıf fen ve teknoloji dersi “canlılarda üreme, büyüme ve gelişme” ünitesinin işbirlikli öğrenmeyle (jigsaw tekniği) öğretiminin öğrenci başarısına etkisi (Yüksek Lisans Tezi, Fırat Üniversitesi, Elâzığ).
Büyüköztürk, Ş., Kılıç-Çakmak, E., Akgün, Ö.E., Karadeniz, Ş., & Demirel, F. (2020). Eğitimde bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
Casey, A. (2014). Models-based practice: Great white hope or white elephant. Physical Education and Sport Pedagogy, 19(1), 18–34. doi:10.1080/17408989.2012.726977
Cecchini, M., Sassi, F., Lauer, J.A., Lee, Y.Y., Guajardo-Barron, V., & Chisholm, D. (2010). Tackling of unhealthy diets, physical inactivity, and obesity: health effects and cost-effectiveness. Lancet, 376(9754), 1775-1784. doi:10.1016/s0140-6736(10)61514-0
Ceylan, T., Ermiş, E., Ceylan, L., & Erilli, N. A., (2020). Futbol hakemlerinin sargınlık ve öz yeterlik düzeylerinin incelenmesi. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 13(75), 934-940.
Chen X., Zhang J., Lin B., Chen Z., Wolter K., & Min G. (2021A). Energy-efficient offloading for dnn-based smart iot systems in cloud-edge environments. IEEE Trans. Parallel Distribut. Syst. [Epub ahead of print]. 10.1109/TPDS.2021.3100298
Chen, R., Chen, X., & Yang, C. (2021B). Using a task dependency job-scheduling method to make energy savings in a cloud computing environment. The Journal of Supercomputing, (78), 4550–4573. https://doi.org/10.1007/s11227-021-04035-5.
Clarke, J. (1994). Pieces of the puzzle: The jigsaw method. In S. Sharan (Ed.), The handbook of cooperative learning methods (pp. 34-50). Praeger Publishers.
Çıngı, H. (1994). Örnekleme kuramı (İkinci baskı). Ankara: Hacettepe Üniversitesi Basımevi
Çörek, D. (2006). İşbirlikli öğrenmenin Türkçe dersine ilişkin başarı ve derse yönelik tutum üzerindeki etkileri (Doktora Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir).
D’Aniello G., Falco M., Gaeta M., & Lepore M. (2020). A situation-aware learning system based on fuzzy cognitive maps to increase learner motivation and engagement. IEEE International Conference on Fuzzy Systems (FUZZ-IEEE). Glasgow, UK.
Ding Y., Li Y., & Cheng L. (2020). Application of internet of things and virtual reality technology in college physical education. IEEE Access 8 96065–96074. 10.1109/ACCESS.2020.2992283
Dunn, S., & Wilson, R. (1991). Cooperative learning in the physical education classroom. Journal of Physical Education Recreation & Dance, 62(6), 22-28.
Dyson, B., & Grineski, S. (2001). Using cooperative learning structures in physical education. Journal of Physical Education, Recreation & Dance, (72), 28–31.
Dyson, B., Griffin L., & Hastie P. (2004). Sport education, tactical game, and cooperative learning: theoretical and pedagogical considerations. Quest, 56(2), 226–240.doi: 10.1080/00336297.2004.10491823
Dyson, B., Rhodes, N., & Hastie, P. (2010). The ecology of cooperative learning in elementary physical education classes. Journal of Teaching in Physical Education, (29), 113–130.
Farzaneh, N., & Nejadansari, D. (2014). Students' attitude towards using cooperative learning for teaching reading comprehension. Theory & Practice in Language Studies, 4(2), 287-292.
Genç, M., & Şahin, F. (2015). The effects of cooperative learning on attitude and achievement. Necatibey Faculty of Education Electronic Journal of Science and Mathematics Education, 9(1), 375-396.
Grienski. S. (1999). The effect of cooperative games on the promotion of prosocial behaviors of preschool students. Research Quarterly For Exercise And Sport. Suppliement. 68(1), A-67.
Hattie, J. (2008). Visible learning: A synthesis of over 800 meta-analyses relating to achievement. Routledge.
Herrera, F. (2002). Group activity method: its influence on students’ performance in elementary statistics and attitude. Mindanao Polytechnic State College, Cagayan de Oro City.
Hilland, T.A., Stratton, G., Vinson, D., & Fairclough, S. (2009). The physical education predisposition scale: preliminary development and validation. Journal of Sport Sciences, 27(14), 1555-1563. doi: https://doi.org/10.1080/02640410903147513
Ifamuyiwa, S.A., & Akinsola, M.K. (2008). Improving senior secondary school students attitude towards mathematics through self and cooperative instructional strategies. International Journal of Mathematical Education in Science and Technology, (39), 569-585. DOI: 10.1080/00207390801986874
Isik, D., & Tarim, K. (2009). The effects of the cooperative learning method supported by multiple intelligence theory on Turkish elementary students mathematics achievement. Asia Pacific Educational Review, 10(4), 465-474. doi:10.1007/s12564-009-9049-5
Johnson, D.W., & Johnson, R.T. (1993). Impact of cooperative and individualistc learning on high ability students’ achievement, selfesteem, and social acceptance. Journal of Social Psychology, 133(6), 839-844.
Karakoyun, M.E. (2010). The effect of one of the collaborative learning techniques, jigsaw I, to academic success in the teaching of punctuation to elementary education 5th grade students (Master Thesis, Atatürk University, Erzurum).
Kiremit, H.Ö. (2006). Fen bilgisi öğretmenliği öğrencilerinin biyoloji ile ilgili öz-yeterlik inançlarının karşılaştırılması (Doctoral Dissertation, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir).
Köseoğlu, P. (2010). Biyoloji eğitiminde birleştirme temelli öğretimin akademik başarı, özyeterlilik ve tutuma etkisi. H. Ü. Eğitim Fakültesi Dergisi, (39), 244-255.
Lago, R.G., & Nawang, A.A. (2007). Influence of cooperative learning on chemistry students’ achievement, self-efficacy and attitude. liceo. Journal of Higher Education Research, 5(1), 209-223. doi: http://dx.doi.org/10.7828/ljher.v5i1.14
Lindquist, T.M., & Abraham, R.J. (1996). White peak corporation: A case analysis of a jigsaw in application of cooperative learning. Accounting Education, 1(2), 113-126.
Metzler, M. (2011). Instructional models for physical education (3rd ed.). Scottsdale, AZ: Holcomb Hathaway.
Montazeri-Khadem, A., Khoshkholgh, R., Vafi sani, F., & Dolatabadi, Z. (2022). Using the Jigsaw (Puzzle) Method in Academic Environments: Benefits and Challenges. Medical Education Bulletin, 3(2), 459-467. doi: 10.22034/meb.2022.333390.1053
Nunnery, J. A., Chappell, S., & Arnold, P. (2013). A Meta--‐analysis of a cooperative learning model’s effects on student achievement in mathematics. Cypriot Journal of Educational Sciences, 8(1), 34‐48.
Öncü, E., Gürbüz, B., Küçük-Kılıç, S., & Keskin, N. (2015). Psychometric properties of the Turkish version of the physical education predisposition scale. ERPA International Health and Sports Science Education Congress (pp. 179). Athens: ERPA.
Öztürk, G., & Kalyoncu, N. (2018). Müziksel işitme eğitiminde kullanılan işbirlikli öğrenme yönteminin öğrenci kaygı ve başarısına etkisi. Journal of Measurement and Evaluation in Education and Psychology, 9(4), 356-375.
Panitz, T. (1996). A definition of collaborative versus cooperative learning, Deliberations [Online].Available:http://colccti.colfinder.org/sites/default/files/a_definition_of_collaborative_vs_cooperative_learning.pdf
Pehlivan, Z., & Alkan, G. (2002). İşbirlikli öğretim yönteminin öğrencinin duyuşsal özellik ve motor beceri alanlarındaki erişi düzeyine etkisi. 7. Uluslararası Spor Bilimleri Kongresi (27-29 Ekim). Mersin.
Roseth, C.J., Johnson, D.W., & Johnson, R.T. (2008). Promoting early adolescents’ achievement and peer relationships: The effects of cooperative, competitive, and individualistic goal structures. Psychological Bulletion, 134(2), 223-269.
Sarıtaş, M. (1998). İlköğretim okulları IV. sınıf beden eğitimi dersi öğretimine yarışmalı öğrenme ve işbirlikli öğrenme yönteminin etkileri (Yüksek lisans Tezi, Pamukkale Üniversitesi, Denizli).
Senemolu, N. (2004). Gelişim Öğrenme ve Öğretim Kuramdan Uygulamaya. Ankara: Gazi Kitabevi.
Sharan, Y. (2010). Cooperative learning for academic and social gains: Valued pedagogy, problematic practice. European Journal of Education, 45(2), 300-313.
Shimazoe, J., & Aldrich, H. (2010). Group work can be gratifying: Understanding and overcoming resistance to cooperative learning. Coll. Teach., 58(2), 52-57. doi: 10.1080/ 87567550903418594
Slavin, R.E. (1990). Co-operative learning: Theory, research and practice. Prentice Hall, Englewood Cliffs.
Slavin, R.E. (2015). Cooperative learning in elementary schools. Education 3-13, 43(1), 5–14.
Sundaresan, N., Dashoush, N., & Shangraw, R. (2017). Now that we're “well rounded,” let's commit to quality physical education assessment. Journal of Physical Education, Recreation & Dance, 88(8), 35-38. DOI: 10.1080/07303084.2017.1356770
Şeker-Özkal, N. (2000). İşbirlikli öğrenmenin sosyal bilgilere ilişkin benlik kavramı, tutumlar ve akademik başarı üzerindeki etkileri (Doktora Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir).
Tarim, K., & Akdeniz, F. (2008). The effects of cooperative learning on Turkish elementary students’ mathematics achievement and attitude towards mathematics using TAI and STAD methods. Educational Studies in Mathematics, 67(1), 77-91. DOI: 10.1007/s10649-007-9088-y
Taşpınar, M. (2017). Kuramdan uygulamaya öğretim ilke ve yöntemleri. Pegem Atıf İndeksi, s. 187
United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization. (2015). Quality physical education (QPE) guidelines for policy-makers. Paris: UNESCO.
Ural, A., & Argün, Z. (2010). İşbirlikli öğrenmenin matematikte başarıya ve tutuma etkisi. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 8(2), 489-516.
Wang, S.L., & Lin, S.S.J. (2007). The effects of group composition of self-efficacy and collective efficacy on computer-supported collaborative learning. Computer in Human Behavior, 23(5), 2256–2268. doi: 10.1016/j.chb.2006.03.005
Yang, C., Chen, R., Chen, X., & Lu, K.H. (2021). The efficiency of cooperative learning in physical education on the learning of action skills and learning motivation. Frontiers in Psychology, (12):717528. doi: 10.3389/fpsyg.2021.717528.
Zakaria, E., Chin, L.C., & Daud, M.Y. (2010). The effects of cooperative learning on students’ mathematics achievement and attitude towards mathematics. Journal of Social Sciences, 6(2), 272-275.
İndir
Yayınlanmış
Nasıl Atıf Yapılır
Sayı
Bölüm
Lisans
Telif Hakkı (c) 2023 ROL Spor Bilimleri Dergisi
Bu çalışma Creative Commons Attribution 4.0 International License ile lisanslanmıştır.