DÜZENLİ FİZİKSEL AKTİVİTEYE KATILAN VE KATILMAYAN DOWN SENDROMLU BİREYLERİN MUTLULUK VE ÖZ SAYGI DÜZEYLERİNİN EBEVEYNLER TARAFINDAN DEĞERLENDİRİLMESİ (MALATYA İL ÖRNEĞİ)

Özet

Bu araştırmanın amacı düzenli olarak fiziksel aktivitelere katılan ve katılmayan down sendromlu bireylerin benlik saygısı ve mutluluk düzeylerinin ebeveynler tarafından değerlendirilmesiydi. Belirtilen amaç doğrultusunda; bu araştırma nicel araştırma türünde nedensel karşılaştırma modeline uygun olarak gerçekleştirildi. Araştırmanın evrenini Türkiye’deki down sendromlu çocuklar oluştururken örneklemini ise Malatya ilinde ki yaşları 10(yıl) ile 23(yıl) arasında değişen, sportif etkinliklere katılan 19(10 erkek ve 9 kız) ve sportif etkinliklere katılmayan 16(9 erkek ve 9 kız) olmak üzere toplam 35 down sendromlu birey oluşturdu.  Araştırmada temel veri toplama aracı olarak Rosenberg(1965) tarafından geliştirilen ve Çuhadaroğlu(1986) tarafından Türkçeye uyarlanan Rosenberg Benlik Saygısı Ölçeği ile birlikte Hills ve Argyle(2002) tarafından geliştirilen ve Türkçe uyarlaması Doğan ve Akınöz-Çotök(2011) tarafından yapılan Oxford Mutluluk Ölçeği(Kısa Form) kullanıldı. Verilerin çözümlenmesi SPSS 15.0 istatistik paket programında yapıldı. Verilerin normallik dağılımı Shapiro-Wilk Normallik Testi ile belirlendi. Bağımsız gruplar arası farklılıklar Mann-Whitney U testi ile tespit edildi. İstatistiksel anlamlılık p<0,05 olarak kabul edildi. İstatistik analizi sonuçlarına göre; düzenli olarak fiziksel aktivitelere katılan ve katılmayan down sendromlu bireylerin benlik saygısı ve mutluluk düzeyi değerlerinde anlamlı bir farklılık bulundu(p<0.05). Belirlenen bu farklılıklarda düzenli olarak fiziksel aktivitelere katılan down sendromlu bireylerin düzenli olarak fiziksel aktivitelere katılmayan down sendromlu bireylerden daha yüksek benlik saygısı ve mutluluk düzeyi puanlarına sahip oldukları saptandı(p<0.05). Sonuç olarak; düzenli olarak fiziksel aktivitelere katılan down sendromlu bireylerin benlik saygısı ve mutluluk düzeylerinin düzenli olarak fiziksel aktivitelere katılmayan down sendromlu bireylerden daha yüksek olabileceği söylenebilir.