The examination of neuroscientific evidence in the criminal trial process: The importance of collaboration between criminal law and neuroscience


DOI:
https://doi.org/10.70736/ijoess.592Keywords:
Criminal procedure law, fair trial, neuroimaging, neuroscience, neuroscientific evidenceAbstract
This study addresses the significance of utilizing neuroscientific evidence within the criminal trial process and explores the potential collaboration between criminal law and neuroscience. Advances in the field of neuroscience have enhanced our understanding of human behavior and decision-making processes, allowing for a reevaluation of core concepts in criminal law, such as volition, fault, and liability. Initially, the research provides an overview of the historical development of neuroscience and fundamental insights into the functioning of the human brain. Subsequently, it focuses on the potential of neuroimaging techniques to shed light on the brain mechanisms behind criminal behaviors. These methodologies offer new perspectives on predicting criminal actions, rehabilitating offenders, and personalizing penalties. The evaluation of neuroscientific evidence during the criminal trial process emerges as an area capable of inducing significant changes in legal practice. Employing this evidence to base judicial decisions on scientific data contributes to the more effective protection of the right to a fair trial. The paper advocates for a multidisciplinary approach to enhance the interaction between criminal law and neuroscience, aiming to ensure that decisions within the judicial process are both fair and scientifically grounded.
References
Abrahams, P. (Ed.). (2021). Beyin nasıl çalışır? Beynin işlevini, zihni ve kişiliği anlamak. ODTÜ Yayıncılık.
Akal, C. B. (2021). Özgür irade reddi ve natüralizm açısından hukuki bilimden nörobilime. In O. Erözden, S. H. Günler, M. E. Palteki, & C. Uysal (Eds.), Özgür irade? Hukuk, nörobilim, psikoloji ve ötesi (pp. 21–37). Zoe Kitap.
Akbulut, B. (2020). Ceza hukuku genel hükümler (7th ed.). Adalet Yayınevi.
Akmatalieva, G. (2020). Türkiye ve Kırgızistan ceza muhakemesi hukukunda belirti delili [Unpublished doctoral dissertation]. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Alıcı, T. (2021). Bilinç günlük davranışlarımızın neresinde? In O. Erözden & Others (Eds.), Özgür irade? Hukuk, nörobilim, psikoloji ve ötesi (pp. 61–71). Zoe Kitap.
Alpay, N., Karşıdağ, Ç., & Kükürt, R. (2005). Transkraniyal manyetik stimulasyon. Düşünen Adam, 18(3), 250–265.
Aral, V. (2011). Hukukta irade özgürlüğü. İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Mecmuası, 48(1–4), 249–269.
Artuk, M. E., & Alşahin, M. E. (2022). Kriminoloji (4th ed.). Adalet Yayınevi.
Artuk, M. E., Gökcen, A., Alşahin, M. E., & Çakır, K. (2022). Gerekçeli ceza kanunları (24th ed.). Adalet Yayınevi.
Ayhan, H. (2020). Bellek, görgü tanığı ve görgü tanıklığını etkileyen faktörler. In VI. Uluslararası TURKCESS Eğitim ve Sosyal Bilimler Kongresi Tam Metin Kitabı (pp. 334–340). http://2020.turkcess.net/wp-content/uploads/2020/12/turkcess-tam-metin-son-haliiiii.pdf
Badem, S. (2021). Ceza muhakemesi hukukunda tanık. TAAD, 12(45), 100–120.
Balkuv, E. (2020). Beyniniz hayatınızı nasıl şekillendirir? (2.Baskı). Müptela Yayıncılık.
Belcher, A., & Sinnott-Armstrong, W. (2010). Neurolaw. WIREs Cognitive Science, 1(1), 120–130.
Boğa, B. (2019). Ceza muhakemesinde delillerin tartışılması [Unpublished master’s thesis]. Necmettin Erbakan Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Burnett, D. (2017). Aptal beyin: Bir sinirbilimci beyninizde neler olup bittiğini anlatıyor (A. Erol, Trans.). Aganta Kitap.
Campbell Moriarty, J., & Langleben, D. D. (2018). Who speaks for neuroscience? Neuroimaging evidence and courtroom expertise. Case Western Reserve Law Review, 68(3), 110–130.
Catley, P., & Claydon, L. (2015). The use of neuroscientific evidence in the courtroom by those accused of criminal offenses in England and Wales. Journal of Law and the Biosciences, 2(3), 123–137.
Centel, N., & Zafer, H. (2022). Ceza muhakemesi hukuku (21st ed.). Beta Basım Yayın.
Chan, H.-T., Sun, K.-T., Ku, M.-T., Huang, T.-W., & Chen, M.-C. (2017). Applying EEG in criminal identification research. 2017 International Conference on Applied System Innovation (ICASI), Sapporo, Japan.
Chandler, J. A. (2015). The use of neuroscientific evidence in Canadian criminal proceedings. Journal of Law and the Biosciences, 3(2), 90–102.
Conrad, E. C. (1959). Electroencephalograph (EEG) as evidence of criminal responsibility. Journal of Criminal Law and Criminology, 50(4), 300–320.
Corradini, A., & Antonietti, A. (2013). Mirror neurons and their function in cognitively understood empathy. Consciousness and Cognitions, 22(3), 370–385.
Damásio, A. (2006). Descartes’in yanılgısı: Duygu, akıl ve insan beyni (B. Atlamaz, Trans.; O. Deniztekin, Ed.). Varlık Yayınları.
Dauvergne, C. (2004). Sovereignty, migration and the rule of law in global times. The Modern Law Review, 67(4), 500–520.
de Kogel, C. H., & Westgeest, E. J. M. C. (2015). Neuroscientific and behavioral genetic information in criminal cases in the Netherlands. Journal of Law and the Biosciences, 2(3), 80–100.
Demirbaş, T. (2022). Ceza hukuku genel hükümler (17th ed.). Seçkin Yayıncılık.
Dönmezer, S. (1994). Kriminoloji (8th ed.). Beta Basım.
Dönmezer, S., Erman, S., Bayraktar, K., Demirbaş, T., Kiziroğlu, S. K., Nuhoğlu, A., … et al. (2020). Nazarî ve tatbikî ceza hukuku (Vol. 3, 14th ed.). Der Yayınları.
Dönmezer, S., Erman, S., Bayraktar, K., Kiziroğlu, S. K., Zafer, H., Sınar, H., … et al. (2016). Nazarî ve tatbikî ceza hukuku (Vol. 1, 14th ed.). Der Yayınları.
Dowling, J. E. (2018). Beyni anlamak: Hücreler, davranış ve biliş (F. Bolat, Trans.). Ketebe Yayınları.
Eagleman, D. (2015). Beyin: Senin hikayen (Z. A. Tozar, Trans.). Domingo Yayınevi.
Eagleman, D. (2021). Canlı devre (Z. A. Tozar, Trans.). Domingo Yayınevi.
Eagleman, D. (2022). İncognito: Beynin gizli hayatı (Z. A. Tozar, Trans.). Domingo Yayınevi.
Eagleman, D., & Brandt, A. (2022). Yaratıcı tür: Fikirler dünyayı nasıl yeniden yaratıyor (Z. A. Tozar, Trans.). Domingo Yayınevi.
Eder-Rieder, M. (2015). Avusturya’da kanunla düzenlemelerin tasarımı için hukuki kurallar. In Y. Üner (Ed.), Kanun yapma tekniği. TBB.
Eren, F. (2014). Olaya ilişkin potansiyellerin saklanmış bilginin tespitinde kullanımı: Kelime, nesne ve yüz tanımanın karşılaştırılması [Unpublished expertise thesis]. Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Fizyoloji Anabilim Dalı.
Ergenoğlu, T., Uslu, A., & Maraşlıgil, B. (2012). Soyut ve tanıdık görsel hedefler benzer nitelikte P3 potansiyeli oluşturur. İstanbul Tıp Fakültesi Dergisi, 75(4), 275–289.
Ertuğrul, H., Kemaloğlu, A., & Tekiner, H. (2021). Delillerin değerlendirilmesinde genetik ve nörobilim verilerinin kullanılması. Erciyes Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 16(1), 55–75.
Farwell, L. A. (2012). Brain fingerprinting: A comprehensive tutorial review of detection of concealed information with event-related brain potentials. Cognitive Neurodynamics, 6(2), 115–142.
Gaudet, L. M. (2011). Brain fingerprinting, scientific evidence, and ‘Daubert’: A cautionary lesson from India. Jurimetrics, 51(3), 205–225.
Gökcen, A., Balcı, M., Alşahin, M. E., & Çakır, K. (2022). Ceza muhakemesi hukuku (6th ed.). Adalet Yayınevi.
Gross, C. G. (2007). The discovery of motor cortex and its background. Journal of the History of the Neurosciences, 16(3), 320–340.
Güngör, D. (2016). Ceza muhakemesinde tanık beyanının delil değeri üzerine bazı tespit ve değerlendirmeler. İnönü Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 6(2), 190–210.
Günşen İçli, T. (2021). Kriminoloji (11th ed.). Seçkin Yayıncılık.
Horzum, E. D. (2011). Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi kararları bağlamında yasak sorgu yöntemleri [Unpublished master’s thesis]. İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
İçer, Z. (2021). Nörokriminolojik açıdan irade özgürlüğü ve ceza sorumluluğu. In O. Erözden, S. H. Günler, M. E. Palteki, & C. Uysal (Eds.), Özgür irade? Hukuk, nörobilim, psikoloji ve ötesi (pp. 190–206). Zoe Kitap.
Jones, O. D., Bonnie, R. J., Casey, B. J., Davis, A., Faigman, D. L., Hoffman, M., … et al. (2014). Law and neuroscience: Recommendations submitted to the president’s bioethics commission. Journal of Law and the Biosciences, 1(2), 224–258.
Kandel, E. R. (2019). Belleğin peşinde: Yeni bir zihin biliminin doğuşu (M. Doğan, Trans.). Boğaziçi Üniversitesi Yayınevi.
Karakehya, H. (2022). Ceza muhakemesi hukuku (4th ed.). Nisan Kitabevi.
Karasu, A., Aygen, G., Sabancı, P. A., Sağlam, G., Civelek, E., & Eskandar, E. N. (2008). Nörobilim öyküleri: Aristo (M.Ö. 384–322). Sinir Sistemi Cerrahisi Dergisi, 1(4), 311–322.
Kennedy, S., & Houston, R. (Eds.). (2021). Beyin nasıl çalışır? (A. F. Yıldırım, Trans.). Alfa Yayınları.
Keysers, C. (2019). Empatik beyin (A. Eper, Trans.). Alfa Yayınları.
Koca, M., & Üzülmez, İ. (2017). Türk ceza hukuku genel hükümler (10th ed.). Seçkin Yayıncılık.
Koca, M., & Üzülmez, İ. (2022). Türk ceza hukuku genel hükümler (15th ed.). Seçkin Yayıncılık.
Köse, M. (2016). Ceza kovuşturmasında delillerin ortaya konulması ve değerlendirilmesi. [Unpublished doctoral dissertation]. Eskişehir Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Kurdoğlu Ersoy, P. (2018). Görgü tanığı belleği araştırmaları ve yasal uygulamalar: Tarihsel bir bakış. Yaşam Becerileri Psikoloji Dergisi, 2(4), 325–350.
Lafuente, V., Gorriz, J. M., Ramirez, J., & Gonzalez, E. (2017). P300 brainwave extraction from EEG signals: An unsupervised approach. Expert Systems with Applications, 74, 70–80.
LeDoux, J. (2020). Duygusal beyin: Duyguların gizemli dünyası (A. Uysal, Trans.). Pegasus Yayınları.
Lee, S. K. (2020). The history of neuroscience 2: From the Roman Empire to the Renaissance. Epilia: Epilepsy Commun, 2(1), 40–50.
Lexpera. (2024). Türk Ceza Kanunu (5237) – Madde gerekçesi. https://www.lexpera.com.tr/
New Scientist Instant Expert. (2019). Beynimiz nasıl çalışır? Bilinen evrendeki en karmaşık cismin içinde kısa bir yolculuk (C. E. Topaktaş, Trans.). Say Yayınları.
Onur, F. (2020). İrademiz özgür değil: Metafizik bir problem olarak özgür irade. Yapay Zekâ ve Zihin Felsefesi Dergisi, 3(1), 12–25.
Özen, M. (2022). Öğreti ve uygulama ışığında ceza muhakemesi hukuku (5th ed.). Adalet Yayınevi.
Özer, Y. (2013). Değerler felsefesi açısından irade ve bileşenleri (Özgür bir irademiz var mı?). Karadeniz Sosyal Bilimler Dergisi, 5(9), 20–40.
Özgenç, İ. (2022). Türk ceza hukuku genel hükümler (18th ed.). Seçkin Yayıncılık.
Öztürk, B. (Ed.). (2021). Nazari ve uygulamalı ceza muhakemesi hukuku. Seçkin Yayıncılık.
Öztürk, C. (2005). Ceza muhakemesi hukukunda iz bilimi [Unpublished master’s thesis]. Akdeniz Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Ramachandran, V. S. (2011). Öykücü beyin: Bir nöroloğun bizi insan kılanın ne olduğuna dair arayışı (A. C. Çevik, Trans.). Alfa Bilim Yayınları.
Rose, H., & Rose, S. (2018). Nörobilim zihnimizi değiştirebilir mi? (M. Öztürk, Trans.). Ginko Bilim.
Rose, S. (2019). 21. yüzyılda beyin (L. C. Yılmaz, Trans.). Ginko Bilim.
Sacks, O. (2020). Karısını şapka sanan adam (O. Düz, Trans.). Yapı Kredi Yayınları.
Salmanowitz, N. (2015). The case for pain neuroimaging in the courtroom: Lessons from deception detection. Journal of Law and the Biosciences, 2(1), 88–102.
Shen, F. X. (2016). Neuroscientific evidence as instant replay. Journal of Law and the Biosciences, 3(2), 100–125.
Shen, F. X., Twedell, E., Opperman, C., Krieg, J. D. S., Brandt-Fontaine, M., Preston, J., … et al. (2017). The limited effect of electroencephalography memory recognition evidence on assessments of defendant credibility. Journal of Law and the Biosciences, 4(2), 140–165.
Sınıgaglia, C., & Rizzolatti, G. (2019). Beyindeki aynalar: Zihinlerimiz eylemleri ve duyguları nasıl paylaşır (D. Keleş, Trans.). Alfa Bilim.
Smith Churchland, P. (2020). Nörofelsefe (Ö. Yılmaz, Trans.). Alfa.
Smith, E. E., & Kosslyn, S. M. (2017). Beyin zihinsel faaliyetlere nasıl yol açar – aracılık eder? In M. Şahin (Trans. Ed.), Bilişsel psikoloji: Zihin ve beyin içinde (pp. 12–34). Nobel Akademik Yayıncılık.
Sternberg, E. J. (2019). Nörolojik: Beynin mantıksız davranışlarımızın ardındaki gizli mantığı (Ş. Taş, Trans.). Metis Yayınları.
Thagard, P. (2010). I feel your pain: Mirror neurons, empathy, and moral motivation. Journal of Cognitive Neuroscience, 8(2), 130–140.
Toroslu, H. (2013). Ceza hukukunda isnat yeteneği. [Unpublished doctoral dissertation]. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Üngüren, E. (2015). Beynin nöroanatomik ve nörokimyasal yapısının kişilik ve davranış üzerindeki etkisi. Uluslararası Alanya İşletme Fakültesi Dergisi, 7(1), 99–117.
Ünver, Y. (2003). Ceza hukukuyla korunması amaçlanan hukuksal değer (1st ed.). Seçkin Yayıncılık.
Ünver, Y., & Hakeri, H. (2022). Ceza muhakemesi hukuku (19th ed.). Adalet Yayınevi.
Uzbay, İ. T. (2015). Beyin nasıl bağımlı oluyor? Türk Eczacıları Birliği Yayını Meslek İçi Sürekli Eğitim Dergisi, (35–36), 5–18.
Uzbay, İ. T. (2015). Beyni anlamak sadece nörobilim ile mümkün mü? Beyin yüzyılında nörolojik bilimlerden sosyal bilimlere yeni açılımlar, yeni yaklaşımlar. Üsküdar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (1), 35–48.
Van De Ville, D., Farouj, Y., Preti, M. G., Liégeois, R., & Amico, E. (2021). When makes you unique: Temporality of the human brain fingerprint. Science Advances, 7(42), eabc4177.
Yenisey, F., & Nuhoğlu, A. (2021). Ceza muhakemesi hukuku (9th ed.). Seçkin Yayıncılık.
Yıldız, M. E. (2021). Ceza hukukunda failin irade özgürlüğü tartışmaları. Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 70(4), 1250–1289.
Zeman, A. (2017). Bilinç kullanım kılavuzu (G. Koca, Trans.). Metis Bilim.
Zergeroğlu, A., Simge, & Nalçacı, E. (2015). Santiago Ramón y Cajal ve nöron doktrini. Turkish Journal of Neurology, 21(3), 182–190.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2025 Celal Hakan Kan

This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.