EBEVEYNLERİN ÇOCUKLARINA HİKAYE KİTABI SEÇME VE OKUMA DURUMLARININ İNCELENMESİ

Özet

Küçük yaşlarda kazanılmaya başlanan erken okuryazarlık becerileri, ilerleyen yıllarda çocuğun akademik başarısı üzerinde etkilidir. Özellikle küçük yaşlardan itibaren yapılan resimli hikaye kitapları okuma, şiir okuma, şarkı söyleme, sohbet etme gibi etkinlikler çocukların erken okuryazarlık becerilerinin gelişiminde etkilidir. Erken okuryazarlık becerilerini destekleyici çevre imkanları formal olarak eğitim kurumlarında ve informal olarak günlük yaşamda çoğunlukla ebeveynler tarafından sağlanmaktadır. Bu araştırmanın amacı, okul öncesi dönemde çocuğu olan ebeveynlerin, çocuklarına hikaye kitabı seçme ve okuma durumlarına ilişkin görüşlerinin incelenmesidir. Çalışmada nitel araştırma tekniklerinden fenomenoloji yaklaşımı kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu Aksaray ilinde, çocuğu okul öncesi eğitim kurumuna devam eden ve araştırmaya katılmayı kabul eden 151 ebeveyn oluşturmaktadır. Veri toplama aracı olarak “Ebeveynlere İlişkin Demografik Bilgi Formu” ile “Ebeveyn Görüşme Formu” kullanılmıştır. Verilerin analizinde içerik analizi kullanılmıştır. Elde edilen veriler, frekans ve yüzdeleri hesaplanarak değerlendirilmiş ve tablolar halinde sunulmuştur. Araştırma sonucunda ebeveynlerin çoğunluğu, çocuklarının kendilerine ait kitaplarının olduğu belirtmiştir. Ayrıca ebeveynler çoğunlukla çocuklarına ayda bir kitap aldıklarını, çocuklarına hikaye kitabı alırken en çok yaşa uygunluğuna ve kitap içeriğine dikkat ettiklerini belirtmişlerdir. Bununla beraber ebeveynler çocukları için çoğunlukla eğitici hikaye kitaplarını aldıklarını belirtmişlerdir. Araştırmanın bir diğer sonucuna göre ebeveynlerden daha çok annelerin haftada bir ya da kez 10-20 dk süreyle çocuklarına kitap okudukları belirlenmiştir. Ayrıca ebeveynlerin tümü kitap ve kitaptaki resimler hakkında çocuklarıyla konuştuklarını, hikayedeki kelimeleri ve resimleri parmakları ile gösterdiklerini, kitabı okuduktan sonra çocuklarına hikaye hakkında sorular sorduklarını bildirmişlerdir. Ayrıca ebeveynlerin büyük çoğunluğunun hikayeyi çocuğuna tekrar ettirdiği, hikayedeki olayları çocuğun hayatı ile ilişkilendirdiği, hikaye hakkında çocuklarına sorular sorduğu ve sesini karakterlere uygun olarak değiştirdiği belirlenmiştir. Bu sonuçlar doğrultusunda, ileriye yönelik çalışmalar için önerilerde bulunulmuştur.