Keman çalan öğrencilerin viyola çalabilme durumlarına yönelik deneysel bir çalışma


DOI:
https://doi.org/10.70736/ijoess.1671Anahtar Kelimeler:
Viyola- Keman- Çalgı Eğitimi- Viyola EğitimiÖzet
Araştırmada viyola eğitimcisi bulunmayan güzel sanatlar liselerinde viyola dersinin yürütülme durumlarının ortaya konulması ve eğitim fakültesi müzik öğretmenliği bölümü öğrencilerinden alan çalgısı keman olan öğrencilerin viyola çalabilme düzeylerinin tespit edilmesi amaçlanmıştır. Çalgılarda boyut ve anahtar farkı olmasına rağmen aynı şekilde tek bir çalıcı tarafından çalınabilmesi, bu çalışmada keman ve viyola çalgıları için deneme çalışması niteliği açısından ve araştırma keman öğrencilerinin viyola çalabilmelerinin, viyola eğitimine sağlayacağı katkılar açısından önem taşımaktadır. Araştırmada nitel araştırma yaklaşımı kullanılmıştır ve araştırma modeli durum çalışması ve deneysel desen olarak belirlenmiştir. Elde edilen tüm veriler içerik analizi ile nitel olarak yorumlanmıştır. Araştırma da öğretmen ve öğrenci olmak üzere iki çalışma grubu belirlenmiştir. Öğrenci çalışma grubu için gönüllü olarak seçilen keman öğrencilerine hazırlanan do anahtarı eğitimi kapsamında deneysel viyola dersleri uygulanarak süreç başında ve sonunda başarıları ölçülmüştür. Katılımcıların bu eğitim sürecinin başından sonuna anlamlı bir başarı grafiği çizdiği gözlemlenmiştir. Öğretmen grubunda belirlenen viyola eğitimcisi eksikliğine, lisans keman dersi kapsamında, müzik öğretmenliği bölümlerine seçmeli viyola dersi konulmasının bu eksikliğe bir çözüm olabileceği yargısına varılmıştır.
Referanslar
Ak R., & Tanınmış E. (2019). Hans Sitt Op. 116 viyola için 15 etüt metodunun kullanımına ilişkin öğretim elemanı görüşleri. Sanat Eğitimi Dergisi. 7(1), 23-42
Akyürek, S. (2004). Müzik tarihinde viyolanın yeri. [Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü], Adana.
Albuz, A. (2001). Viyola öğretiminde geleneksel Türk müziği ses sistemine ilişkin dizilerin kullanımı ve ses sistem kaynaklı çokseslilik yaklaşımları. [Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü], Ankara.
Aydar, S. Ç. (2002). Ulusal viyola eğitiminin Türkiye boyutu içinde ulusal ekol yaratma. [Sanatta Yeterlilik Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü]. İzmir.
Bahar, B. K. (2018). Viyola kitabı. Gece Kitaplığı.
Bahar, B.K. (2018). Lıllıan Fuchs, bir viyolacının portresi. Gece Akademisi.
Barret H. (1996). The Viola: Complete guide for teacher and students. University of Alabama Press
Başdan, F. (2008). Keman eğitimi ve viyola eğitimi arasındaki benzerlikler ve farklılıkların karşılaştırılmalı araştırması. [Yüksek Lisans Tezi, Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü], Edirne.
Burgess, Norman E. (1975). The teaching of action in string playing: Developmental and remedial techniques Paul Rolland Marla Mutschler. Music Educators Journal, 61 (9), 77-79
Büyüköztürk, S. (2007). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. (8. Baskı). Pegem Yayınevi
Çalgan, G. (2015). Kemandan viyolaya geçiş süreci. U. Ü. Fen-Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, 17(28), 1- 9.
Çilden. Ş, (2016). Çalgı eğitiminde usta-çırak ilişkisi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi,16(İpekyolu özel sayısı). 2208-2210.
Çilden. Ş. (2001). Müzik, çocuk gelişimi ve öğrenme. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 21(1), 1-8.
Dalton, (t.y) https://viola.lib.byu.edu/viola/ sayfasından 22.03.2019 tarihinde erişilmiştir.
Fernández-Barros, A., Duran, D., & Viladot, L. (2023). Peer tutoring as a tool for developing the intonation of violin and viola students in elementary music education. Music Education Research, 25(2), 176-189.
Göbelez, C. (1996). Çalgılar dünyasında keman. Liszt Müzik evi.
Hakioğlu, S. (2018). Viyola eğitiminde viyolaya özgü teknik yaklaşımlar. İdil Dergisi, 7(44), 429-434.
Hatipoğlu, V. (2017). Türk müziği keman akordu. İdil Dergisi, 6(29), 289- 309.
Hatipoğlu, V. (2018). Mustafa Sunar’ın “alaturka keman muallimi” isimli öğretim kaynağının incelenmesi. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 11(55), 605- 621.
Koçer, A. (2025). Fransız Keman Ekolü’nde Rodolfo Kreutzer’in rolü ve pedagojik katkıları, International Journal of Eurasian Education and Culture, 10(29), 20-36.
Koçer, A., & Açın, S. Y. (2025). Keman yapım sanatının tarihsel süreç içinde evrimi ve akustik özellikleri. The Journal of Academic Social Science, 162(162), 227-242.
Küçükahmet, L. (2003). Öğretimde planlama ve değerlendirme. Nobel Yayınevi.
López-Calatayud, F., Macián-González, R., & Tejada, J. (2023). An analysis-synthesis of the pedagogical literature on intonation in initial learning of violin and viola: Pitch contents, teaching approaches, and auxiliary resources. String Research Journal, 13(1), 73-91.
Nelson, D. J. (1983). String teaching and performance: A review of research findings. Bulletin of the Council for Research in Music Education, 74, 39–46.
Okay, H. H. & Kurtaslan, Z. (2013). Keman ve viyolada ton üretimi. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 2(1), 274- 282.
Özen, N. (2004). Çalgı eğitiminde yararlanılan müzik eğitimi yöntemleri. Gazi üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24(2) 57-63.
Özkarar, G. (2017). Tarihsel süreçte gelişen viyola ekolleri. Hiper Yayınevi.
Rolland, P. (1979). Movement in string playing: As it relates to the violin. American String Teacher, 29(1), 8-11.
Selçuk, Z. (2009). Eğitim psikolojisi. Nobel Yayınevi.
Sitt, H. (1903). 15 studies for viola op. 116, Edition Albert J. Kunzelmann.
Soydaş, E., & Beşiroğlu, Ş. Ş. (2007). Osmanlı saray müziğinde yaylı çalgılar. İstanbul Teknik Üniversitesi Dergisi, 4(1), 3- 12.
Tanrıverdi, A. (1993). Viyola metodu I. Gaye Filmcilik.
Tanrıverdi, A. (1997). Anadolu güzel sanatlar liselerinin müzik bölümlerinde uygulanan çalgı eğitimini ve viyolanın çalgı eğitimi içerisindeki yeri. Mavi Nota Müzik ve Sanat Dergisi, 5(25),7-9.
Tosun, T., & Özkeleş, S. (2025). Çalgı eğitiminde karşılaşılan fizyolojik rahatsızlıklar. Online Journal of Music Sciences, 10(1), 96-120.
Türk Dil Kurumu. (2011). Türkçe sözlük. Türk Dil Kurumu.
Varış, Y. A. (2006). Kemandan viyolaya geçişte karşılaşılan güçlüklerin viyola eğitimine yansımaları. [Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Bolu İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü], Bolu.
Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2018). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Seçkin Yayıncılık
İndir
Yayınlanmış
Nasıl Atıf Yapılır
Sayı
Bölüm
Lisans
Telif Hakkı (c) 2025 Döne Görkem Kumtepe- Mehmet Efe

Bu çalışma Creative Commons Attribution 4.0 International License ile lisanslanmıştır.