Rekreatif etkinlik olarak spor aktiviteleri yapan akademik personelin spora katılım güdüsü ile rekreasyonel fayda düzeylerinin incelenmesi
Özet Görüntüleme: 253
/ 
PDF İndirme: 126
DOI:
https://doi.org/10.5281/zenodo.10035283Anahtar Kelimeler:
Aktivite, etkinlik, güdülenme, rekreasyon, sporÖzet
Bu çalışmaya İstanbul Topkapı Üniversitesi, İstanbul Gelişim Üniversitesi, İstanbul Kültür Üniversitesi, İstanbul Medipol Üniversitesi’nde görev alan 365 Akademisyen gönüllü olarak katılmıştır. Çalışmada veri toplama aracı olarak birinci bölümde araştırmacılar tarafından oluşturulan kişisel bilgi formu kullanılmıştır. Akademisyenlerin spora katılım güdülerini ölçmek için “Spora Katılım Güdüsü Ölçeği” kullanılmıştır. Ölçek otuz maddeden ve sekiz alt boyuttan (Başarı/Statü, Fiziksel Uygunluk, Takım Ruhu, Arkadaş, Eğlence, Yarışma, Beceri Gelişimi, Hareket/Aktif Olma) oluşmaktadır. Üçüncü bölümde Bireylerin rekreasyon faaliyetlerinde fayda düzeylerini belirlemek amacıyla “Rekreasyon Fayda Ölçeği” kullanılmıştır. Veriler anket tekniği uygulanarak online ortamda toplanmıştır. Elde edilen verilerin analizinde T-testi ve ANOVA testleri kullanılmıştır. Değişkenler arasındaki fark p<0,05 anlamlılık düzeyi esas alınarak yorumlanmıştır. Araştırma sonucunda akademisyenlerin spora katılım güdülerinin iyi olduğu ve yüksek spora katılım düzeyine sahip oldukları görülmektedir. Diğer taraftan akademisyenlerin cinsiyetlerine ilişkin spora katılım güdüsü karşılaştırılmasında; Başarı/Statü alt boyutunda erkek katılımcılar lehine anlamlı farka rastlandığı görülmüştür. Akademisyenlerin unvanlarına ilişkin rekreasyonel fayda karşılaştırılmasında sosyal fayda alt boyutunda Profesör ünvanına sahip katılımcıların puan ortalamalarının Araştırma Görevlisi ünvanına sahip katılımcılara göre anlamlı derecede yüksek olduğu görülmüştür (p<0,05).
Referanslar
Akgül, B., & Ertüzün, E. (2015, 4-7 Haziran). Boş zaman fayda ölçeği: Geçerlilik ve güvenilirlik çalışması. ERPA Uluslararası Eğitim Kongreleri.
Altıntaş, A. (2015). Sporcuların zihinsel dayanıklılıklarının ölçülmesinde optimal performans duygu durumu, güdülenme düzeyi ve hedef davranışlarının rolü. [Yayınlanmamış doktora tezi], Ankara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
Başoğlu, U. D., & Yanar, Ş. (2017). Üniversite öğrencilerinin sosyal medya kullanım amaçları ve alışkanlıklarının belirlenmesi. Kilis 7 Aralık Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 1(2), 6-13.
Baysal, Ş. (2019). Okul sporlarına katılan ortaöğretim öğrencilerinin spora katılım güdüsü ve başarı motivasyonlarının incelenmesi. [Yayınlanmamış yüksek lisans tezi], İbrahim Çeçen Üniversitesi.
Büyüköztürk, Ş., Kılıç-Çakmak, E., Akgün, Ö., Karadeniz, Ş., & Demirel, F. (2008). Bilimsel araştırma yöntemleri, Pegem Akademi Yayıncılık.
Ertüzün, E., Hadi, G., & Fidan, E. (2020). Spor merkezine üye bireylerin rekreasyon fayda düzeylerinin bazı değişkenlere göre incelenmesi. Spor ve Performans Araştırmaları Dergisi, 11 (3), 231-244. DOI: 10.17155/omuspd.657210
Gill, D.L., Brüt, J.B., & Huddleston, S. (1983). Gençlik sporlarına katılım motivasyonu. Uluslararası spor psikolojisi dergisi, 14, 1-14.
Hacıoğlu, N., Gökdeniz, A., & Dinç, Y. (2003). Boş zaman ve rekreasyon yönetimi. Detay Yayıncılık (1. Baskı).
Hagger, M.S., & Chatzisarantis, N.L.D. (2011) Never the twain shall meet? Quantitative psychological researchers’ perspectives on qualitative research, Qualitative Research in Sport, Exercise and Health, 3:3, 266-277, DOI: 10.1080/2159676X.2011.607185
Ho, T. K. (2008). A study of leisure attitudes and benefits for senior high school students at Ping-Tung city and country in Taiwan [Unpublished doctoral dissertation], United States Sports Academy, Daphne, AL.
Kaman, M. B., Gündüz, N., & Gevat, C. (2017). Tenis sporcularının spora katılım motivasyonlarının incelenmesi. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 15(2), 65-72.
Karaküçük, SA (2008). Okul öncesi eğitim kurumlarında fiziksel/mekansal koşulların incelenmesi: Sivas ili örneği. Sosyal Bilimler Dergisi/Sosyal Bilimler Dergisi, 32 (2).
Karasar, N. (2017). Scientific research method: concepts, principles, techniques. 3A Ara.
Kocaekşi, S. (2012). Boş zaman ve rekreasyon yönetimi. Eskişehir Anadolu Üniversitesi Yayını, (2497).
Kurumlu, Y. (2014). Ankara ili Boş zaman ve rekreasyon 11. sınıf lise öğrencilerinin serbest zaman ve sportif açıdan serbest zaman faaliyetlerine katılımlarının değerlendirilmesi. [Yayınlanmamış doktora tezi], Gazi Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Antrenman ve Hareket Ana Bilim Dalı.
Küçüktopuzlu, F., Gözek, K., & Uğurlu, A. (2003). Boş zaman rekreasyon ilişkisi ve üniversite öğrencilerinin boş zaman faaliyetlerini değerlendirmeye yönelik bir araştırma. Gençlik Boş Zaman ve Doğa Sporları Sempozyumu Bildiriler Kitabı, Ankara, 33-45.
Oyar, Z. B., Asci, F. H., Celebi, M., & Mulazimoglu, Ö. (2001). Validity and reliability of participation motivation questionnaire. Hacettepe Journal of Sport Sciences, 12(2), 21-32.
Öztürk, Y. (2022). Rekreasyon fayda farkındalığı ve yaşam doyum düzeyi arasındaki ilişkinin incelenmesine yönelik bir araştırma. Süleyman Demirel Üniversitesi Vizyoner Dergisi, 13 (36), 1237-1250. DOI: 10.21076/vizyoner.1096705
Roberts, G.C., Treasure, D.C., & Conroy, DE (2007). Sporda motivasyon dinamikleri: Başarı hedeflerinin motivasyon süreçlerine etkisi. Spor Psikolojisi El Kitabı, 3-30.
Sabbağ, Ç., ve Aksoy, E. (2011). Üniversite öğrencileri ve çalışanların boş zaman etkinlikleri: Adıyaman örneği. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (4), 10-23.
Tan, Z. (2020). Yüksek boyutlu verilerle düzenlileştirilmiş kalibre edilmiş tahmin kullanarak tedavi etkileri için model yardımlı çıkarım. Ann. Devletçi. 48 (2), 811 – 837
Tuna, G., Polat, T., Yılmaz, Ö. Ö., Kapıcı, S., Doğan, C. S., Sağıroğlu, I., … et al. (2022). The relationship between swimming styles and Il-6 Rs1800795 polymorphism in professional swimmers. Pakistan Journal of Medical & Health Sciences, 16(07), 444-444.
Uslu, Ö.S. (2023). Beden eğitimi öğretmenlerinin rekreasyon faaliyetlerine katılımındaki fayda, serbest zaman doyumu düzeyleri ile bilişsel esneklikleri arasındaki ilişki. [Yayınlanmamış doktora tezi], Selçuk Üniversitesi.
Yanar, Ş., Kırandı, Ö., & Çimen, K. (2017). Tenisçilerde başarı motivasyonu ile optimal performans duygu durumu ilişkisinin incelenmesi. Spor Eğitim Dergisi, 1(1), 69-75.
İndir
Yayınlanmış
Nasıl Atıf Yapılır
Sayı
Bölüm
Lisans
Telif Hakkı (c) 2023 ROL Spor Bilimleri Dergisi
Bu çalışma Creative Commons Attribution 4.0 International License ile lisanslanmıştır.
