YÜZYILIN ÂŞIKLARINA POSTMODERN BİR PENCEREDEN BAKMAK: POSTMODERN BİR KIZ SEVDİM

Özet

Modernizm, XIX. yüzyılın ortalarında kültür tarihinde, daha ziyade sanat ve bilimle ilgili değişmeleri ifade eder. Ancak giderek yayılan ve güçlenen bu akım, en nihayetinde kendi tepkisini üretir. 1960’ların başlarında yaygınlık kazanan postmodernizm, bu tepkinin adıdır. Postmodernizmle, çoğulculuğun kapısı aralanmış ve gelenek içeriye alınmıştır. Popülist kültüre bir kirlenme olarak bakan modern düşünceye zıt olarak postmodernizm, komplekslerden sıyrılmış, halka, tarihe ve geleneğe önem veren, “istediğini yap” tavrını benimsemiş bir anlayışa sahiptir. Bu açıdan dikkati çeken sanatçılardan biri de Süreyyya Evren (1972-)’dir. Öykü, roman, deneme, çeviri, derleme türlerinde eserleri bulunan Evren’in ilk anlatısı Postmodern Bir Kız Sevdim (1993)’dir. Efsaneleşmiş aşkları günümüze uyarlayarak alaya alan ve bu bağlamda ironik bir yaklaşım sergileyen sanatçının anlatısı gelenek ile postmodernin farklı bir bakış açısıyla harmanlandığı bir üst metin gibidir. Postmodern Bir Kız Sevdim, âdeta aşkların gelenekselden postmodern olana dönmesi gibi, yazma ediminde de klasik olandan modern ötesine doğru bir geçişin bulunduğunu vurgular niteliktedir. Bu bağlamda metin, tam anlamıyla postmodern bir anlatı olduğu gibi geleneksel tahkiye türlerine yaptığı göndermelerle de dikkati çeker. Bunları daha çok komik bir şekilde alaya alarak parodileştiren yazar, aşkın medeniyetler arası değişimini de ortaya koymuştur, denilebilir. Makalede geleneksel metinlerin yeni bir yorumu olarak Postmodern Bir Kız Sevdim bu çerçevede değerlendirilecektir.